همراز

من برای عاشقی همراز می خواهم که نیست،

یک دل دیوانه ناساز می خواهم که نیست.

من برای گفتن از پیچ و خم زلف نگار،

طبع سیال غزلپرداز می خواهم که نیست.

تا بگویم خال هندو چیست یا معشوق کیست،

شور و شوق « خواجه شیراز » می خواهم که نیست.

من برای گفتن از طرز نگاه ناز یار،

یک زبان تازه و طناز می خواهم که نیست.

عاشقم، دیوانه ام، همراز هم دارم « افق »!

آری؛ اما جرأت ابراز می خواهم که نیست.

« یوسف شیردژم »