هرگز خیلی دیر نیست!

 

فکر می کنید یک عادت بد و یک عادت خوب چیست؟ چرا با آنکه آگاهیم عادتهای بدمان امکان دارد به ما لطمه برسانند، باز هم به آنها ادامه می دهیم؟ چه اتفاقی خواهد افتاد، اگر بتوانیم عادت مضری را ترک کنیم؟ مزایای ترک عادت غلطی؛ مثل سیگار کشیدن، چیست؟ آیا پس از دست کشیدن از آن، تأثیرات بد آن ناپدید می شود؟ متن زیر برخی توصیه های ارزشمند را فراهم می کند. اگر علاقمندید زندگی طولانیتر، سالمتر و لذتبخشتری داشته باشید، متن زیر را با دقت بخوانید و سپس - مهمتر از همه - سعی کنید تغییرات لازم را در سبک زندگی خود ایجاد نمایید.

در پس بیشتر کارهای بدی که در بزرگسالی با بدنمان انجام می دهیم، دو عقیده ای است که از کودکی با خود داریم. از یک طرف، می پنداریم نابودنشدنی هستیم. از طرفی دیگر، فکر می کنیم همه لطماتی که به خود وارد می سازیم بالاخره زمانی که از عملمان دست بکشیم، از بین خواهند رفت. اگر هنگامی که روبروی آئینه ایستاده اید، شواهدی مبنی بر اینکه تا چه میزان عقیده اول اشتباه است عیان نیست، کمی صبر کنید. اما چه می شد اگر درست غذا خورده، تناسب اندام خود را به دست آورده و تمامی عادات بدتان را ترک می کردید؟ آیا هنوز برای بهبودی بخشیدن به این لطمات زمان وجود دارد؟ تا اندازه ای شگفت آور، جواب بله است. در طول سالیان، دانشمندان گنجینه ای از اطلاعات درباره اینکه وقتی کهنسالان سهل انگار تصمیم به دگرگون کردن زندگیشان می گیرند، چه اتفاقی می افتد گردآوری کرده اند. نتیجه امیدوارکننده: بدن توانایی شگفت آوری در شفای خود دارد؛ به شرط اینکه این لطمه خیلی زیاد نباشد.

تأثیرات برخی عادات بد - بخصوص سیگار کشیدن - می تواند برای چند دهه با شما همراه باشد. اما صدمات ناشی از سایر عادات - به ویژه آنهایی که سیستم گردش خون را تحت تأثیر قرار می دهند - قادرند به صورت چشمگیری ناپدید شوند. زمانی که رفتار خود را بهبود می بخشید و تغییراتی را در سبک زندگی خود ایجاد می کنید، از آن زمان به بعد، تغییر به وجود می آید. اما ممکن است بلافاصله نباشد. مانند محکم ترمز کردن است. به یک فاصله سر خوردن خاصی احتیاج دارید. اما این فاصله سر خوردن می تواند به طرز قابل ملاحظه ای کوتاه شود. به این پیامهای جدید از سطرهای اولیه یک تحقیق پزشکی توجه کنید:

- از برخی مطالعات این گونه استنباط می شود که افرادی که حداقل دو وعده ماهی در هفته مصرف می کنند خطر ابتلا به سکته در آنها تا نصف زنانی است که کمتر از یک وعده در ماه ماهی میل می کنند.

- سنجشهای آزمایشگاهی نشان می دهند خوردن میوه، سبزی و فیبر بیشتر می تواند فشار خون را کاهش داده و بنابراین، خطر بیماری قلبی و سکته را پایین بیاورد.

- دانشمندان دریافته اند افراد 40 ساله ای که تاکنون کم تحرک و غیرفعال بوده اند و شروع به نیم ساعت پیاده روی سریع در روز و چهار بار در هفته کرده اند تقریبا به اندازه کسانی که در کل زندگیشان ورزش کرده اند از ریسک پایین حمله قلبی بهره مند می شوند.

- روزی که سیگار کشیدن را ترک می کنید، سطح منوکسید کربن در بدنتان به طرز چشمگیری کاهش می یابد. در طول چند هفته، از چسبندگی خونتان کم شده و ریسک مرگ ناشی از حمله قلبی شروع به پایین آمدن می کند.

البته اتخاذ عادات سالم همه آن چیزهایی را که شما را بیمار می کند بهبود نمی بخشد. اما پزشکان بر این عقیده اند که بسیاری از بیماریهای مزمن - از دیابت و فشار خون بالا گرفته تا بیماری قلبی و حتی برخی سرطانها - می توانند با کمی تغییرات خردمندانه سبک زندگی، خنثی شوند. مطمئن نیستید از کجا شروع کنید؟ به طور عجیبی مهم نیست؛ چرا که یک تغییر مثبت معمولا منجر به تغییر مثبت دیگری خواهد شد. برای نمونه، از نظر فیزیکی فعالتر شدن باعث می شود بسیاری از افراد به رژیم غذایی سالم روی آورند. تغییرات کافی ایجاد کنید و خواهید فهمید که شیوه جدیدی از زندگی را در پیش گرفته اید. این باعث نمی شود شکست ناپذیر یا بی نیاز از دکتر شوید و نیز شما نمی توانید برای همیشه منتظر بمانید. اما اگر امتحان نکنید، هرگز نخواهید فهمید تا چه میزان قادرید لطمات وارد شده را از بین ببرید. برای انجام این کارها، هیچ وقت خیلی دیر نیست:

درست غذا بخورید: فوریترین فایده ای که اتخاذ رژیم غذایی سالم دارد این است که فشار خون را پایین می آورد. برای کسانی که دچار فشار خون بالا هستند، یک رژیم غذایی که مصرف میوه ها، سبزیجات، لبنیات کم چرب و دانه های غلات پرفیبر را توصیه می کند می تواند فشار خون را به اندازه مصرف داروی فشار خون، به شیوه مؤثری کاهش دهد. به علاوه، کلسیم اضافه موجود در آن قادر است به پایین آوردن خطر پوکی استخوان - بیماری ای که در آن استخوانهای شما شکننده تر می شوند - کمک کند. فیبر موجود در میوه ها، سبزیجات و دانه های غلات می تواند سطح گلوکز خون را در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کنترل کرده و حتی نیاز آنها را به دارو کم کند. در بلندمدت، این رژیم غذایی ممکن است به پایین آوردن خطر برخی انواع سرطانها کمک کند. دکتر لاورنس اپل؛ محقق مؤسسه های پزشکی جان هاپکینز در بالتیمور، می گوید: « این یک رژیم غذایی برای همه بیماریهاست. »

به تناسب اندام برسید: در میان یافته های شگفت آور دهه گذشته، این است که تمرینات بدنی کاهش وزن می تواند برخی اثرات کهنسالی را از بین ببرد. این تمرینات قدرت را افزایش داده، تراکم استخوانها را بهبود بخشیده و درد زانوی ناشی از ورم مفاصل را کاهش می دهد. به گفته متخصصان، هر کسی قادر است از تمرینات مخصوص کاهش وزن سود ببرد. این به این معنی نیست که شما می توانید فعالیت هوازی را نادیده بگیرد. حتی یک پیاده روی نیم ساعته سریع، به مدت سه بار در هفته برخی منافع را خواهد داشت. در واقع، از لحظه ای که قلب شما شروع به تندتر زدن می کند، رگهای خونیتان انعطاف پذیرتر گردیده که منجر به کاهش فشار خون می شود. برای 18 تا 24 ساعت پس از تمرین ورزشی، بدن شما نسبت به انسولین تولید شده توسط آن حساستر شده و ریسک ابتلا به دیابت در شما کاهش می یابد. طبق یافته های آخرین تحقیقات، اگر همه چند ساعت در هفته ورزش می کردند، دیابت نوع 2 به طور هنگفتی، پایین می آمد.

مراقبت وزن خود باشید: 30 پوند یا بیشتر اضافه وزن داشتن به طور چشمگیری خطر بیماری قلبی، دیابت، بیماریهای کیسه صفرا و ورم مفاصل را در شما افزایش می دهد. مؤثرترین استراتژی برای از دست دادن وزن و حفظ آن، طبق آخرین تحقیق بر روی بزرگسالانی که در عرض بیش از پنج سال، حداقل 30 پوند وزن کم کرده بودند، شامل کاهش مصرف کالریها و در عین حال، افزایش فعالیت فیزیکی می باشد. می توانید تصور کنید 30 پوند وزن کم کرده باشید؟ تحقیق جاری نشان می دهد بسیاری از افراد دچار اضافه وزنی که حداقل ده پوند از دست می دهند قادرند فشار خونشان را پایین آورده و در برخی موارد، خطر ابتلا به دیابت در آنها کاهش می یابد.

سیگار را ترک کنید: اکنون مطالعات بلندمدت نشان می دهند از بین بردن لطمات ناشی از سیگار کشیدن بر ریه ها حتی سخت تر از آن چیزی است که پزشکان تشخیص می دهند. دکتر اوا زابو از مؤسسه ملی سرطان خاطر نشان می کند: « افرادی که 30 سال پیش، سیگار را ترک کرده اند هنوز به سرطان ریه دچار می شوند. » او اضافه می کند: « اما در واقع، این خطر در آنها کمتر از زمانی می بود اگر به سیگار کشیدن ادامه می دادند. » خوشبختانه، دستگاه گردش خون بهبودپذیرتر و برگشت پذیرتر می باشد. پزشکان دریافته اند رگهای خونی و بافت قلب افراد سیگاری تقریبا بلافاصله زمانی که آن را کنار می گذارند، به این کار واکنش نشان می دهد؛ حتی افراد سیگاری 60 یا 70 ساله. در عرض دو سال، خطر مرگ ناگهانی ناشی از حمله قلبی تا 50 درصد کاهش می یابد.

زندگی را آسان بگیرید: گرچه پزشکان از دهه 1960، مشغول مطالعه روی برنامه های مدیتیشن، عبادت و کنترل خشم بوده اند؛ اما تحقیق درباره تأثیر ذهن بر جسم راه زیادی برای رفتن دارد. یک تحقیق نشان داده است بیماران قلبی ای که یاد گرفته اند چگونه خشمشان را کنترل کنند کمتر احتمال دارد دچار ایسکمی ( کم خونی موضعی ) - یک بیماری دردناک گاه به گاه که در آن ماهیچه قلب دچار کمبود اکسیژن می گردد - بشوند.

پیام واضح است: اگر می خواهید سلامتیان را بهبود ببخشید، باید تغییراتی در برنامه روزانه خود ایجاد کنید. اما اگر آماده اید زندگیتان را دگرگون کنید، نتیجه مطلوب آن عظیم خواهد بود.

منبع: ترجمه شده از کتاب « Developing Reading Proficiency In English 3 » 

افزایش دهندگان طبیعی انرژی

 

جمعه شب بود و اداره پر از همهمه درباره برنامه هایی که برای آن روز عصر داشتند. من؟ نمی توانستم صبر کنم تا به خانه رفته و روی کاناپه چنبره بزنم. یک چیزی اشتباه بود. من معمولا هشت ساعت در روز می خوابیدم، خوراک روزانه متعادلی داشتم و به طور مرتب ورزش می کردم. همه عوامل را برای داشتن حیاتی پرانرژی داشتم: دوستان خوب، شغل پرپاداش و خانواده ای عالی. با این وجود، هر اونس انرژی ای که جمع می کردم تا برای اخبار ساعت 10 بیدار بمانم مصرف می شد و هنوز هر روز صبح، خسته و خمود از خواب بیدار می شدم.

معاینه پزشکی چیز جدی ای را؛ مثل مشکل هورمونی یا سندرم خستگی مزمن، نشان نمی داد. همچنین پزشک من افسردگی را که سالمترین و قویترین ذخایر انرژی را تحلیل می برد رد کرد. بنابراین شروع به جستجو برای یافتن راههایی کردم تا بدون توسل به داروهای خاص یا تغییر اساسی در زندگی، سر حال و پرانرژی شوم. چیزی که یافتم هشت تکنیک بود که زمان کمی برده و هیچ آموزشی هم نیاز ندارند. اگر در سلامت خوبی به سر می برید؛ اما همیشه تا آن اندازه ای که مایلید احساس پرانرژی بودن نمی کنید، برخی از این عوامل نشاط آور سالم را امتحان کنید:

1- یک نفس عمیق بکشید: تنفس عمیق با پایین آوردن هورمونهای استرس، ضربان قلب را کند کرده، تنش عصبی را تسکین و فشار خون را کاهش می دهد. هر روز و هر زمانی که احساس استرس کردید، 10 تا 15 دقیقه به تمرین تنفس عمیق بپردازید. اجازه دهید سینه و شکمتان از هوا پر شود؛ سپس، آن را به آرامی رها کنید. بسیاری از پزشکان 12 تا 16 نفس در هر دقیقه را توصیه می کنند.

2- کمی مدیتیشن انجام دهید: مردم اغلب از مدیتیشن به عنوان وسیله ای برای آرمیدگی استفاده می کنند که در ادامه، به مبارزه با خستگی کمک می کند. یکی از تکنیکها، پیدا کردن مکانی آرام و نشستن در آن با حالتی آسوده می باشد. خودتان را شل کرده، چشمانتان را ببندید و روی کلمه ای  خنثی؛ مانند « یک »، تمرکز کنید و آن را مرتبا تکرار کنید. وقتی افکاری که سبب حواس پرتیتان می شوند مزاحم شدند، به همان لغت خنثی برگردید.

3- کمی تمرینات کششی انجام دهید: کش آمدن می تواند برخی از همان تأثیراتی را که تنفس عمیق دارد ایجاد کند. تنش ماهیچه ها را که در اثر عوامل استرس آور تولیدکننده خستگی به وجود آمده اند تسکین می دهد و به جریان خون در بدن و رساندن اکسیژن به مغز کمک می کند. هر روز را با یک تمرین کششی ملایم و نیروبخش آغاز کنید. خم کردن ستون فقرات جریان خون را در بدن تشدید می کند. از بهترین تمرینات کششی، قوس گربه است: روی دستها و زانوها قرار بگیرید. سپس، به آرامی و با دقت پشت خود را به صورت قوسی شکل درآورید. برای ده ثانیه در همان حالت بمانید و بعد، به تدریج رها کنید.

4- به ساعت بدن خود احترام بگذارید: برخی از ما صبحها در بهترین حالت هستیم و سایرین شبها. اگر بیدار می شوید و قبل از رفتن، احتیاج به نوشیدن سه تا چهار فنجان قهوه دارید، شاید یک انسان سحرخیز نباشید. زمان اوج خود را مشخص کنید و کارهای مهم خود را برای زمانهایی که انرژی زیادی دارید کنار بگذارید. برای نمونه، اگر یک چکاوک هستید، در برنامه خود، مصاحبه شغلیتان را برای صبح در نظر بگیرید؛ نه بعد از ظهر که انرژیتان افت می کند.

5- وعده های غذایی کوچکتر و متناوبتر مصرف کنید: هنگامی که غذا می خوریم، خون به سمت جهاز روده ای هجوم برده و از مغز دور می شود که می تواند کندی و بیحالی ما را در بر داشته باشد. برخی کارشناسان بر این باورند که با پنج یا شش بار مصرف وعده های غذایی کوچک، کمک خواهید کرد در طول روز، قند خونتان در سطوح متعادلتری قرار گیرد. برای داشتن انرژی، از خوردن غذاهای دارای میزان بالایی از چربی اشباع شده؛ مانند گوشتهای پرچرب، بستنی و سسهای سنگین، پرهیز کند. اینها برای هضم به مدت بیشتری احتیاج دارند که باعث می شود خون به مدت طولانیتری، از مغز دور بماند. اما غذاهای حاوی اسیدهای چرب ضروری؛ مانند ماهی و آجیلها، را که برای تغذیه مناسب مهم هستند فراموش نکنید.

6- بیشتر در معرض نور خورشید قرار بگیرید: نور از تولید ملاتونین - هورمونی که به شما کمک می کند در طول شب بخوابید - در بدن جلوگیری می کند. بدون نور کافی در روز؛ به ویژه در ماههای زمستان، برخی افراد دچار اختلال فصلی می شوند که نوعی افسردگی است که می تواند منجر به خستگی شود.

7- صاف بایستید: وقتی قوز می کنید، وزنتان را از میانه بدنتان منحرف می کنید که این شما را مجبور می کند برای حفظ تعادل، انرژی بیشتری مصرف کنید. سنگینترین چیزی که حمل می کنیم بدن خودمان است. تا مادامیکه مرکز آن روی محل تکیه گاه ما قرار بگیرد، کمتر خسته خواهیم شد.

8- عادات خواب خود را دوباره بررسی کنید: چقدر خواب کافی است؟ این مسئله از شخصی به شخص دیگر متغیر است. از این معیار بهره بگیرید: در صورتی که چرت می زنید؛ در حالیکه خودتان مایل نیستید، یا آخر هفته ها خیلی دیرتر می خوابید، این احتمال وجود دارد که خواب کافی نداشته باشید. برای چند هفته آینده، سعی کنید یک ساعت خواب اضافه در شب را امتحان کنید و ببینید چه احساسی دارید. برای من، هشت ساعت خواب در شب کافی  نبود و آن طور که مشخص شد، 45 دقیقه یا بیشتر خواب اضافه به من کمک کرد در کل روز، هوشیارتر و فعالتر باقی بمانم. چند تغییر دیگر را هم اعمال کردم. اکنون به جای قهوه، جرعه جرعه آب می نوشم، کیف رودوشی ام را که باعث تغییر دادن وضعیت قرار گرفتن بدنم می شد با یک کیف زنانه کوچک عوض کرده و هر از چند گاه، دفتر کارم را ترک می کنم و برای یک پیاده روی سریع، مقداری نور روز و یک خلاصی ذهنی فرحبش به بیرون می روم. هنوز تا تسلط کامل بر مدیتیشن راه زیادی دارم و هنوز با ساعت بدنم در چالش هستم؛ اما دیگر وقتی تیم اداره برای رفتن به کوهنوردی برنامه ریزی می کند، برای پیوستن به آنها انرژی لازم را دارم.

منبع: ترجمه شده از کتاب « Developing Reading Proficiency In English 3 » 

پیاده روی کنید! ندوید!

 

شما می خواهید سالم باشید. می دانید که نیاز به تمرین بیشتری دارید. اما اگر برای تحمل یک ساعت ماهیگیری یا مشت زنی همراه با لگد آماده نیستید، ناامید نشوید. توافق رو به رشدی میان محققان ورزشی مبنی بر اینکه فعالیتهای فیزیکی شدیدی که توسط باشگاههای ورزشی ارائه می شوند تنها راه و حتی روش مورد پسند رسیدن به سلامتی بیشتر نیستند وجود دارد. در واقع، ممکن است بهترین چیز برای بیشتر ما فقط پیاده روی باشد. بله، پیاده روی؛ با سرعتی نسبتا زیاد ( سه یا چهار مایل در ساعت ) برای نیم ساعت یا بیشتر، شاید پنج یا شش بار در هفته. این امکان وجود دارد که بلافاصله همه منافع آن را احساس نکنید؛ اما شواهد حاکی از آن هستند که در طول یک دوره بلندمدت، یک برنامه روزانه منظم پیاده روی می تواند دنیایی از فواید پیشگیرانه را ایجاد کند.

در حقیقت، پیاده روی ممکن است ورزش کاملی باشد. برای کسانی که تازه شروع می کنند، این یکی از بی خطرترین کارهایی می باشد که می توانند با بدن خود انجام دهند. پیاده روی نسبت به دویدن برای زانوها راحت تر است و موجب عوارض جانبی ناخوشایند نمی شود. « فعالیت فیزیکی منظم شاید همانطور که وارد طب مدرن می شویم، شبیه به گلوله ای جادویی - دارویی که برای بهبود سریع و کامل بیماری طراحی شده است - باشد. »؛ « دکتر جوآن مانسون »؛ رئیس طب پیشگیری در بیمارستان بریگهام و زنان هاروارد این مطلب را بیان می کند: « اگر همه روزی 30 دقیقه با سرعت پیاده روی می کردند، می توانستیم میزان وقوع بسیاری از بیماریهای مزمن را 30 تا 40 درصد کاهش دهیم. » و برای آن دسته از ماها که تکه های نیم ساعتی از زمان را در اختیار نداریم، خبرها حتی بهتر می شوند. چندین تحقیق جدید نشان می دهند که سه یا چهار بار در روز و هر بار به مدت 10 دقیقه با سرعت پیاده روی کردن ممکن است بسیاری از همان فوایدی را داشته باشد که راه رفتن به صورت مداوم به مدت 30 دقیقه دارد.

از آنجایی که پیاده روی کردن به طور همزمان از چندین راه بر شما تأثیر می گذارد، تعیین دقیق اینکه چرا برای شما مفید است می تواند مشکل باشد. اما بسیاری از شواهدی که تاکنون به دست آمده اند جالب توجه می باشند:

بیماری قلبی: پیاده روی سریع برای قلب مفید است؛ این می تواند معانی بسیاری داشته باشد. بعد از همه آن چه که گفته شد، قلب یک ماهیچه است و هر چیزی که باعث گردد خون داخل ماهیچه جریان سریعتری داشته باشد به قرار دادن آن در حالت و وضعیت بهتر کمک می کند. اما پیاده روی منظم فشار خون را نیز کاهش می دهد که همین مسئله خود، میزان فشار بر شریانها را پایین می آورد. پیاده روی همچنین مقدار کلسترول اچ. دی. ال. خون ( که نوع خوب آن است ) را کاهش می دهد. حتی به نظر می رسد که باعث می شود خون کمتر چسبناک شود و بنابراین، کمتر احتمال تشکیل لخته های ناخواسته وجود دارد. همه اینها تا 50 درصد ریسک ابتلاء به حمله قلبی را پایین می آورند.

سکته: در بررسی به عمل آمده از عادات بهداشتی 72،488 پرستار در طول 15 سال، محققان دریافتند کسانی که شش ساعت یا بیشتر در هفته پیاده روی می کردند ریسک ابتلاء به سکته در اثر لخته خون را تا 40 درصد در خود کاهش دادند.

کنترل وزن: هر چه شما پیرتر می شوید، کنترل وزن فقط با محدود کردن آن چه که می خورید برایتان سخت تر می گردد. پیاده روی کردن با سرعت و حداقل به مدت نیم ساعت چند صد کالری مصرف کرده و میزان سوخت و ساز شما را برای بقیه روز افزایش می بخشد و به شما شانس بهتری می دهد تا در مبارزه با شکم آوردن پیروز شوید. همچنین، پیاده روی روش خارق العاده ای برای از دست دادن چربی بدن می باشد ( حتی اگر هیچ وزنی را هم از دست ندهید، بدنتان ساختار سالمتری خواهد داشت ). بیشتر مردم می دانند که برای کم کردن پوندها وزن مجبور هستند حداقل یک ساعت در روز پیاده روی کنند.

دیابت: دو تحقیق جدید شواهد محکمی مبنی بر اینکه تغییرات سبک زندگی؛ شامل 30 دقیقه پیاده روی سریع در روز، می تواند ایجاد دیابت نوع دو را در افراد دارای اضافه وزنی که بدنشان شروع به داشتن مشکل در سوخت و ساز گلوکز کرده است به تعویق انداخته یا از آن جلوگیری کند فراهم آورده اند. در هر دو تحقیق، بهترین نتیجه توسط آزمایش شوندگانی به دست آمد که پنج درصد از وزن اولیه خود را از دست دادند. اما تحقیق انجام گرفته در فنلاند نشان داد که پیاده روی تأثیر مثبتی حتی در بین کسانی که کاهش وزنی نداشتند داشت.

پوکی استخوان: پیاده روی نه تنها ماهیچه ها را تقویت می کند؛ بلکه باعث تقویت استخوانها نیز می شود. تحقیقات نشان می دهند ریسک ایجاد پوکی استخوان در زندگی آینده زنانی که از زمانی که بچه یا بزرگسالان تازه بالغی بودند، به طور منظم ورزش می کرده و میزان دریافت سالمی از کلسیم داشته اند پایین است.

ورم مفاصل: میلیونها نفر از مردم از بیماری ورم مفاصل و استخوانهای زانوها که نوع کهنه بیماری ورم مفاصل است رنج می برند. همچنین، قدم زدن در استخر یا بلند کردن وزنه به آرامی می تواند کمک کننده باشد. شما نیاز دارید روزهای دیگری را به ورزش بپردازید تا به مفاصلتان اجازه دهید بهبودی خود را بازیابند.

افسردگی: پیاده روی سریع می تواند احساس غم و ناراحتی را از بین ببرد؛ اما آیا یک برنامه روزانه پیاده روی قادر است برای افسردگی بالینی سودمند باشد؟ شواهد نشان می دهند که می تواند. داروهای ضدافسردگی ممکن است در از بین بردن افسردگی سریعتر عمل کنند؛ اما حداقل در یک مطالعه به دست آمد که بعد از ده ماه، احتمال برگشت بیماری در بیماران افسرده ای که دارودرمانی نشده و شروع به ورزش کرده بودند کمتر از افرادی بود که تنها دارو مصرف می کردند. البته پیاده روی هر آن چه را که موجب درد و رنج شما می شود بهبود نمی بخشد و هیچ اتفاقی یک شبه رخ نمی دهد. کسانی که هرگز ورزش منظمی نداشته اند نباید تصور کنند که می توانند در طول یک هفته مشکلاتشان را با پیاده روی حل کنند. اما اگر دوره ای مداوم و پیوسته را در پیش گیرید، دنیایی از منافع و فواید را برای خویش به ارمغان خواهید آورد.

منبع: ترجمه شده از کتاب « Developing Reading Proficiency In English 3 »