« خاصیت موئینگی » و کاربرد آن در زندگی روزمره، چیست؟

« آلودگی محیط زیست » تغییرات نامطلوبی است که در محیط زیست اطراف ما، به علت فعالیتهای بشری؛ از جمله، سوختهای فسیلی، احداث کارخانجات صنعتی، استخراج معادن و ...، به وجود می آیند. این آلودگیها در اثر رشد سریع جمعیت و صنعتی شدن، با سرعت، در حال افزایش، بوده و شامل  آلودگی هوا، آب، خاک، آلودگی صوتی، آلودگی با مواد رادیواکتیو و ...، می شود. آلودگی هوا با ایجاد بیماریهای تنفسی و  قلبی - عروقی، تخریب لایه اوزون و به وجود آمدن مشکلات پوستی و چشمی، ذوب یخچالهای طبیعی و زیر آب رفتن مناطق مختلف جهان، سبب بروز انواع مشکلات برای جانداران گوناگون، می شود. آلودگی آب نیز، با به انقراض کشاندن گونه های مختلف آبزیان و همچنین، از طریق انتقال مواد سمی داخل بدن آبزیان و سایر جانداران به انسانها، زندگی در محیط زیست را مختل می گرداند. نوع دیگر آلودگی که بر خاک، تأثیر می گذارد حاصل از کارهای معدنی، کشاورزی، زباله های پزشکی، زباله های الکترونیکی، مصرف دخانیات، دود وسائل نقلیه و ...، می باشد.

با توجه به تأثیرات نامطلوبی که آلودگی محیط زیست بر گونه های مختلف جانوری و گیاهی، دارد، دولتها و شهروندان کشورها را ملزم به رعایت اصول و انجام اقداماتی خاص؛ در جهت کاهش این گونه آلودگیها، می نماید.

یکی از اقدامات در این زمینه، « گیاه پالائی » است. در این روش، از گیاهان مقاوم، جهت حذف یا کاهش غلظت آلاینده های محیط زیست، استفاده می شود؛ بدین شکل که آلاینده های منابع آبی در ریشه برخی از گیاهان آبی و خاکی؛ از جمله، آفتابگردان، ذرت، خردل هندی، تنباکو، چاودار و ...، تغلیظ یا رسوب کرده و در برخی دیگر از گیاهان نیز، پس از جذب توسط ریشه، دچار محدودیت حرکتی، شده و راحت تر، در دسترس قرار می گیرند. مورد اول برای جذب فلزاتی؛ مانند سرب، مس، نیکل، روی، کروم و کادمیوم، مناسب بوده و در فاضلابهای صنعتی، فاضلابهای معادن اسیدی و روانآبهای حاصل از کشاورزی، کاربرد دارد. مورد دوم نیز، برای جذب، رسوب و کاهش ظرفیت آلاینده های درون خاک، رسوب و لجن، مورد استفاده، قرار می گیرد. البته در دسته ای از گیاهان، آلاینده ها بعد از اینکه از طریق ریشه، جذب می گردند، تبخیر و در اثر تعرق، به جو زمین، منتقل می شوند. همچنین، گونه هائی از گیاهان، قادرند آلودگیهای داخل آب و خاک را که به شکل ترکیبات آلی، هستند شکسته و به مولکولهای ساده تر، تبدیل نمایند و بدین ترتیب، به درون بافتهای خود، راه دهند.

این روش در مقایسه با روشهای فیزیکوشیمیائی که باعث از بین رفتن میکروارگانیسمهای مفید خاک و در نتیجه، ضعیف شدن فعالیتهای بیولوژیکی آن، می گردند مفیدتر بوده و علاوه بر آن، کم هزینه تر می باشد. گیاهانی که در عمل « گیاه پالائی »، استفاده می شوند این کار را از طریق خاصیت موئینگی، انجام می دهند. اینک، برای بهتر فهمیدن موضوع، به تعریف « خاصیت موئینگی »، می پردازیم.

« نیروهای بین مولکولی » به نیروهائی، گفته می شود که اجزای سازنده مواد را به یکدیگر، متصل نموده؛ به نحوی که مانع دور یا نزدیک شدن بیش از اندازه آن اجزاء از هم، می شوند. این نیروها به دو دسته « نیروهای همچسبی » و « نیروهای دگرچسبی »، تقسیم می گردند که دسته اول به نیروهای بین مولکولهای همسان و دسته دوم به نیروهای میان مولکوهای غیرهمسان، گفته می شود. « خاصیت موئینگی » یکی از آثار « نیروهای دگرچسبی »، می باشد.

در تعریف « اثر موئینگی »، می توان به اتفاقی که بعد از قرار دادن یک « لوله موئین »؛ لوله ای با قطر یک دهم میلیمتر، داخل ظرفی پر از آب، رخ می دهد، اشاره کرد. به علت بیشتر بودن « نیروی دگرچسبی » میان مولکولهای آب و شیشه نسبت به « نیروی همچسبی » میان مولکولهای آب، آب داخل لوله، بالا رفته و بالاتر از سطح آب درون ظرف، قرار می گیرد و درست، به همین دلیل نیز، سطح آب داخل لوله به صورت فرورفته یا مقعر، دیده می شود. میزان بالا رفتن آب داخل لوله، به میزانی، خواهد بود که وزن آبی که بالاتر از سطح آب درون ظرف، قرار دارد با « نیروی دگرچسبی » مولکولهای آب و شیشه، برابر باشد. به علاوه، هر قدر، قطر لوله نازکتر باشد، ارتفاع آب داخل لوله، بالاتر خواهد رفت.

اکنون، اگر ظرف را از مایعی؛ مانند جیوه، پر نمائیم، در اثر کمتر بودن « نیروی دگرچسبی » بین مولکولهای جیوه و شیشه در مقابل « نیروی همچسبی » میان مولکولهای جیوه، سطح جیوه داخل لوله، پائینتر از سطح جیوه درون ظرف و به شکل برآمده یا محدب، خواهد بود.

جهت محاسبه ارتفاع مایع درون لوله موئین، می توان از فرمول زیر، استفاده نمود:

در این فرمول، h ارتفاع مایع درون لوله، σ ( سیگما ) کشش سطحی مایع، r شعاع داخلی لوله، ρ چگالی مایع، g نیروی گرانش زمین ( 81/9 متر بر مجذور ثانیه یا حدود 10 نیوتون بر کیلوگرم ) و θ زاویه بین دیواره لوله و راستای مایع در محل اتصال، می باشد. در نتیجه، اگر شعاع داخلی لوله موئینی 50 میکرومتر، کشش سطحی آب 70 میلی نیوتون بر متر و θ زاویه بین آب و دیواره، 53 درجه باشد، با توجه به اینکه چگالی آب 1000 کیلوگرم بر مترمکعب و کسینوس زاویه 53 درجه برابر با شش دهم، است، ارتفاع آب درون لوله به صورت زیر، به دست می آید:

برای بهتر درک کردن زاویه میان دیواره لوله و راستای مایع در محل اتصال، به شکل زیر، دقت کنید:

« اثر موئینگی » کاربردهای دیگری نیز، در زندگی روزمره ما، دارد؛ از جمله، بالا آمدن الکل از فتیله چراغ الکلی، آبیاری قطره ای، ساخت مواد تمیزکننده با خاصیت موئینگی که جاذب آلودگیهای زیست محیطی باشند، فرایند تصفیه آب و ... .

آیا « کرونا » همان عذاب وعده داده شده است؟

 

با توجه به آیات 9 تا 17 سوره « دخان »، زمانی فراخواهد رسید که انسانها به سبب گناهانشان، به عذابی فراگیر، دچار شده و این اتّفاق زمانی، روی خواهد داد که در آسمان، دودی آشکار پدید آید. دودی که آشکار شدنش در این سوره، وعده داده شده در اکتبر سال ۲۰۱۹ میلادی، در اثر آتش سوزی بی سابقه، بلندمدّت و شدید جنگلهای استرالیا، پدیدار گشت. در آن زمان، بسیاری با به خاطر آوردن این آیه، به این پرسش، پرداختند که: " آیا این آتش سوزی و دود ناشی از آن، همان عذاب مطرح شده در سوره " دخّان "، است یا نه؟ "؛ امّا از آنجائی که هنوز، اثری از " ویروس کرونا "، مشاهده نشده بود؛ همراه با ریشخند فراوان، این احتمال را ردّ و آتشفشان " یلواستون " را به عنوان منشاء احتمالی دود مذکور در آینده، معرّفی نمودند.  

این آتشفشان خاموش دارای دهانه بسیار وسیعی، بوده و در زیر " پارک ملّی یلواستون "؛ واقع در " ایالات متّحده آمریکا "، قرار دارد. 

دسامبر ۲۰۱۹ میلادی؛ دو ماه پس از شروع آتش سوزی جنگلهای استرالیا، بود که نخستین مورد ابتلاء به " ویروس کرونا " در چین، شناسائی شد. در آن هنگام، همگی این آتش سوزی را به بوته فراموشی، سپرده و بحث راجع به ویروس جدید را آغاز نمودند. عامدانه یا غیرعامدانه بودن این سکوت راجع به وجود ارتباط میان " دود ناشی از آتش سوزی جنگلهای استرالیا "، " ظهور ویروس کرونا " و " دود مذکور در سوره دخّان "، مشخّص نیست؛ ولی تصمیم بر آن، شد تا با انتشار مطلب پیشین، به این سکوت، خاتمه دهم. 

  

در جهت اثبات هر چه بیشتر این ارتباط، بهتر است به این روایت؛ درباره سوره " دخّان "، توجّه فرمائید: " دودى آشکار بسان سر گوساله بریان شده، از " عدن "، برمی خیزد و چهل شبانه روز، مشرق و مغرب جهان را چنان، پر می کند که زمین به خانه ای، می ماند که در آن، آتش افروخته باشند و همه شکافهاى آن پر از دود، می شود. این دود تمامی ساکنان زمین را فرا مى ‏گیرد؛ با این تفاوت که براى مومن، موجب زکام، گشته؛ اما کافر را مست و ببهوش کرده و از بینى و گوش او، خارج مى‏ گردد. " 

مشاهده می کنید که تمامی حالات ذکر شده در این روایت، با علائم بیماری " کووید - ۱۹ " که بعد از ظهور دود ناشی از آتش سوزی اخیر جنگلهای استرالیا، پدید آمد، همخوانی داشته و این روایت خود، دلیل دیگری بر اثبات این موضوع است که " ویروس کرونا " همان بلای وعده داده شده در سوره " دخّان "، می باشد که در برخی از افراد، به شکل زکام ساده، بروز کرده و در برخی دیگر، شدیدتر بوده و باعث مرگ خواهد شد. شایان توجّه است که تنها راه رفع این بلا توبه از گناهان و شهوترانی و بازگشت به سوی پروردگار، می باشد. هر چند؛ به فرموده خداوند، وی برای مدّتی اندک، عذاب را از آنها، برطرف می سازد؛ امّا آنها دوباره، به گناهان خود، باز خواهند گشت. 

« کرونا »؛ عذاب وعده داده شده در « قرآن کریم »

 

قرنها پروردگار با نزول کتب آسمانی، به هدایت بشر، پرداخت؛ اما آنها با تخریب و تحریف این کتابها، به مسیر گناه آلود پیش، بازگشته و سلطان شهوات خود؛ « شیطان » را بیش از پیش، از خود، راضی و خرسند نمودند. خداوند در آیات 9 تا 17 سوره « دخان »، می فرماید: « بلکه آنها در شکند و بازی می کنند. پس، به انتظار روزی، باش که آسمان دودی آشکار بیاورد که همه مردم را فرامی گیرد. این عذابی دردناک است. ( آنها می گویند: ) « پروردگارا! این عذاب را از ما، برطرف کن که ما ایمان می آوریم. » چگونه برای آنان، جای پند گرفتن و هوشیاری است و حال آنکه پیامبری روشنگر برای آنان، آمد؛ آن گاه، از او، روی گرداندند و گفتند: « تعلیم یافته ای دیوانه است. »؟ مدتی اندک، عذاب را برطرف می کنیم؛ ولی باز، شما برمی گردید. روزی که با قدرتی بسیار سخت، حمله می کنیم؛ زیرا که ما انتقام گیرنده ایم و همانا پیش از آنان، قوم « فرعون » را آزمودیم و پیامبری بزرگوار برای آنان، آمد. » 

در ماه اکتبر 2019 میلادی، شاهد آتش سوزی عظیم جنگلهای استرالیا بودیم که از نظر شدت و مدت، بی سابقه بود و نه تنها، باعث گرفتن جان 28 نفر، مرگ بیش از 1 میلیارد جانور و انقراض بیش از 30 گونه جانوری و گیاهی، شد؛ بلکه دود آن تا چندین کیلومتر، وارد جو زمین، گشت و طوفانهای جوی را به وجود آورد و نیز، در آن زمان، توسط « سازمان فضائی ناسا »، پیش بینی گردید دود ناشی از آن، کل کره زمین را دور زده و دوباره، به استرالیا، باز خواهد گشت که همان گونه هم، شد. 

همچنین، بیماری « کووید - 19 » که اکنون، به شکل یک « دنیاگیری »، درآمده است برای اولین بار، در شهر « ووهان » چین؛ تقریبا 2 ماه پس از شروع این آتش سوزی، شناسائی شد؛ یعنی پس از آنکه افراد بسیاری با نشانه های « سینه پهلو »، به مراکز درمانی، مراجعه نمودند. 

با توجه به نکته های پیشین و این نکته که استرالیا در عرض جغرافیائی 9 درجه و 44 درجه جنوبی، قرار داشته و نیز، با در نظر گرفتن اینکه سوره « دخان » چهل و چهارمین سوره « قرآن » بوده و شروع اشاره به این عذاب و علت آن، از آیه 9 این سوره، صورت گرفته است، می توان گفت این بیماری همان عذاب فراگیر اشاره شده در این سوره، می باشد که دلیل آن هم، شهوترانی و سرگرم شدن انسانهای جهان به بازیهای گناه آلود دنیوی، عنوان شده است. 

همان گونه که « فرعون » با خودستائی، خود را خدا و مالک جهان معرفی کرده و مردم را به انحراف، کشانده بود و از همان روی، او و قوم گناهکارش دچار عذاب الهی و نابود  شدند، اکنون، « حکومت شیطانی جهانی » به اجرای همان نقش، می پردازد. این حکومت که عروسکهای خیمه شب بازی خود را در رأس امور کشورهای سراسر دنیا، قرار داده تلاش دارد با بهره گیری از این عروسکها، سیاستهای ضددینی و شهوترانی را در بین مردم کشورها، رواج داده و با شیوع فقر و بدبختی در کشورهای دارای دین، به انسانها، تلقین کند که: « من خدا و مالک دنیا هستم و شما برای ادامه بقاء، به من، نیازمندید. پس، دین و اعتقاد خود را رها ساخته و پیرو اوامر و راهنمائیهای من باشید تا آسوده، زندگی کنید. »؛ اما غافلند از اینکه همان پروردگار نابودکننده « قوم فرعون » همواره، در تخت سلطنت خود، حضور داشته و هر زمان که صلاح بداند، « فرعون جدید » و قومش را به سبب گناهکار و مجرم بودن، به عذاب الهی، دچار خواهد کرد. این بیماری چیزی جز عذاب فراگیر الهی، نیست؛ همان عذابی که بر اساس سوره « دخان »، هنگامی فراگیر خواهد شد که در آسمان، دودی آشکار پدید آید و سبب آن گناهان بشر بوده و تنها راه نجات از آن، توبه و بازگشت به سوی پروردگار، است؛ نه چشم دوختن به آزمایشگاههای تولید دارو و واکسن. 

سیارکها؛ تهدیدی برای امنیت زمین

 

آیا تا به حال شهاب دیده اید؟ شهاب قطعه سنگی از فضاست که از جو زمین عبور کرده و به مانند نوری درخشان در آسمان ظاهر می گردد. فکر می کنید اگر این قطعه سنگ خیلی بزرگ باشد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا می دانید 65 میلیون سال گذشته، سنگی عظیم الجثه از فضابه زمین اصابت کرد و موجب نابودی گسترده زندگی حیوانی و گیاهی شد؟ اگر این اتفاق دوباره رخ دهد، چه خواهد شد؟ چند نفر کشته خواهند شد و آیا بشر قادر خواهد بود به زندگی روی این سیاره ادامه دهد؟ متن زیر نگاهی نزدیکتر دارد به آنچه که این حادثه موجب می شود و چگونگی وقوع آنها؛ حادثه ای که ممکن است یک دقیقه دیگر یا میلیونها سال بعد روی دهد:

بیگانگان فضایی را فراموش کنید. بزرگترین تهدید فرازمینی برای امنیت زمین، سیارکها هستند. این بقایای به جا مانده از تشکیل سیارات هنوز در منظومه شمسی، پراکنده اند. درست است که بیشتر آنها در کمال امنیت، در مدارهای خاص خودشان قرار گرفته اند؛ اما تعداد کمی از آنها نیز وجود دارند که به شکل خطرناکی، به سمت زمین منحرف می شوند. سرانجام هشدار ستاره شناسان شنیده شد. به گفته آنها، در این مورد تنها مسئله زمان مطرح است؛ اینکه پیش از برخورد سیارک یا ستاره دنباله دار به زمین و به بار آوردن نابودی ای در مقیاسی تقریبا غیر قابل تصور، متوجه موضوع شویم. به گفته آنها، شواهد در تمام اطراف ما وجود دارند. در واقع، هر ساله چندین عبور نزدیک در روزنامه ها گزارش می شوند.

اما چه اتفاقی خواهد افتاد، اگر سیارکی به زمین اصابت کند؟ نگاهی به گزارشهای شاهدان حادثه برخورد ستاره دنباله دار در تانگوسکای سیبری در سال 1908، به ما می گوید در صورت وقوع چنین چیزی، باید منتظر چه باشیم؟ به طرز شگفت آوری، کسی کشته نشد؛ اما بیش از صد گوزن شمالی سوخته و به خاکستر تبدیل شدند. موج ناشی از ضربه همانطور که موجب نابودی کل جنگل گردید، درختان را انداخته و آنها را مانند دکلهای تلگراف، عاری از شاخ و برگ نمود. شکارچیانی که در فاصله خیلی دورتری قرار داشتند در اثر انفجار، بیهوش شده و بر زمین افتادند. همه آنهایی که در فاصله 1،000 کیلومتری حادثه برخورد قرار داشتند نور بزرگ ناشی از انفجار را در آسمان مشاهده کردند. نابودی منطقه ای نقریبا به اندازه لندن و حومه آن را در برمی گیرد. اگر چنین حادثه ای در هر شهری اتفاق می افتاد، تلفات ناشی از مرگ و میر انسانها به میلیونها نفر می رسید.

حادثه تانگوسکا توسط جسمی که بیش از 100 متر قطر نداشت ایجاد شد و شما می توانید برخوردهایی از این نوع را هر قرن یک بار یا بیشتر انتظار داشته باشید. البته بیشتر آنها در منطقه ای خالی از جمعیت یا اکثریت عظیمی از این مناطق روی خواهند داد. در صورت تکرار حادثه برخورد شهابسنگی که میلیونها سال پیش اتفاق افتاد و موجب مرگ دایناسورها شد، سناریوی فرضی تقریبا غیر قابل تصور خواهد بود. وقتی سیارکی 10 کیلومتری به زمین اصابت می کند، گرد و غبار فراوانی به هوا پرتاب می نماید که این مسئله طوفانی از شهابهای آتشین را سبب می گردد. بیل ناپیر؛ ستاره شناس رصدخانه آرمگ و نویسنده کتاب « حادثه هیجان انگیز سیارک: نمسیس » می گوید: « نابودی جهانی به طرز عظیمی، توسط پرتاب گدازه های پودرشده داغ صورت می پذیرد که تعداد زیادی شهاب به وجود خواهد آورد که همه جا را خواهد سوزاند. آنگاه جو زمین به صورت گسترده ای، دچار نابودی می گردد.

مواد شیمیایی رها شده در اثر برخورد احتمالا لایه ازن را نابود کرده و مقادیر زیادی از بارانهای اسیدی را به وجود خواهند آورد.. گرد و غباری که به شکل شهابسنگ به زمین برنگردد در جو زمین معلق مانده و جلوی نور خورشید را خواهد گرفت.

امواج زلزله ای ناشی از برخورد ستاره دنباله دار در تانگوسکا در سرتاسر جهان به ثبت رسید. پس از برخورد ستاره دنباله داری که باعث انقراض دایناسورها شد، کل زمین در اثر زمین لرزه ها ویران گردید. ناپیر می گوید: « به طرز محافظه کارانه ای، فکر می کنم درباره زلزله های 9 ریشتری صحبت می کنید. »

چهار مرحله برخورد سیارک

بنا بر گفته دانشمندان، اصابت یک سیارک را می توان به چهار مرحله تقسیم کرد:

۱- عبور از جو: تنها چند ثانیه طول می کشد که یک سیارک از جو زمین عبور کند. در طی این مدت، در حالیکه با شتاب، در حال گذر از آسمان است، اصطکاک باعث گرم شدن سطح آن گشته و سیارک تبدیل به گویی آتشین می شود. به گفته شاهدان تانگوسکا شعاع نور این گوی آتشین تقریبا از افق تا افق امتداد پیدا کرد.

۲- قشردگی: در زمان برخورد، سیارک انرژی جنبشی خود را به سنگهای زمین انتقال می دهد. این باعث به وجود آمدن موجی ناشی از ضربه می شود که از سیارک متساطع می گردد. در طول این مرحله، سنگها در اثر ضربه، در معرض چنان فشاری قرار می گیرند که آنها را به شکل مایعی روان درخواهد آورد.

۳- ایجاد چاله: زمانی که موج ناشی از ضربه از بین می رود، سنگهای متراکم شده مجددا آزاد می گردند که این موجب انبساط ماده به سمت عقب و به صورت انفجاری خواهد شد که در این مورد، به سمت سطح زمین خواهد بود. آنگاه سنگها به سمت بیرون گسترش یافته و چاله ای در زمین ایجاد می کنند که کاسچال نامیده می شود. این یک فرایند سریع است و کاسچال شکل نهایی خود را در عرض کمتر از 10 ثانیه، به دست می آورد.

۴- کاسچال: کاسچالها معمولا گودالهایی به شکل کاسه هستند. نمونه های بزرگتر گاهی قله ای مرکزی دارند که در آنها سنگها به سمت بالا بیرون زدگی پیدا می کنند کاسچالها ممکن است دچار فروافتادگی شده و به صورت پله پله دربیایند. عمق و وسعت یک کاسچال به عواملی مانند قدرت سنگهای اطراف و جاذبه گرانشی جسم اصابت کننده بستگی دارد.

بدترین سناریوی ممکن

پس باید نگران چه چیزی باشیم: فاجعه جهانی به اندازه همان فاجعه ای که باعث انقراض دایناسورها شد یا حادثه ای کوچکتر که فقط باعث خرابی یک شهر خواهد شد؟ ناپیر می گوید: « گمان می کنم بزرگترین خطر جسمی به اندازه جسم حادثه تانگوسکا یا مافوق آن می باشد. به ویژه اگر روی آب هم فرود بیاید؛ مثلا اقیانوس اطلس. سونامی ناشی از آن برای شهرهای اطراف کناره اقیانوس اطلس فاجعه آمیز خواهد بود. »

گستره اندازه ای که نگران کننده خواهد بود بین 100 متر و 10 کیلومتر می باشد. آنها سیارکهایی هستند که حدود 1 کیلومتر پهنا دارند. آنها نابودی جهانی را موجب نخواهند شد؛ اما قادرند عواقبی در سطحی جهانی ایجاد کنند؛ طوری که سبب به بار آوردن خساراتی عظیم در همه کشورهای روی زمین خواهند شد. برآورد می شود که چنین برخوردی باعث مرگ حدود یک سوم جمعیت جهان خواهد شد: زندگی میلیاردها نفر. بنابراین اگر چه نژاد بشر باقی خواهد ماند؛ اما بزرگترین سؤال این است: آیا تمدن هم نجات خواهد یافت؟ غیر ممکن به نظر می رسد و بشریت باید ساخت همه چیز را دوباره از ابتدا شروع کند.

ممکن است در این لحظه، به این بیندیشید که چرا تلاشی جهانی برای ساخت یک سیستم انحراف خطاناپذیر صورت نمی گیرد تا به هنگام مشاهده موردی حتمی، برای استقرار آماده باشد؟ در واقع، گیج کننده به نظر می رسد که چرا ستاره شناسان بر این مسئله سماجت دارند که به جای انحراف، روی کشف تمرکز کنند تا اینکه مارک بیلی؛ مدیر رصدخانه آرمگ واقع در ایرلند شمالی، توضیحی هراس آور در این باره عنوان کرد: « اگر بتوانید سیارکی خطرناک را از مسیر منحرف کنید، پس می توانید برخوردی حتمی را نیز موجب شوید. اینجا در آرمگ، در ارتباط با این مشکل، کاری فرضی صورت گرفت. شهری تصادفی انتخاب کرده و مشاهده کردیم آیا سیارکی که بتوانیم آن را به مسیر تصادم منحرف کنیم وجود دارد. »

تعداد زیادی وجود دارند و آنها در مدلهای کامپیوتریشان، به صورت مداوم از انفجارات کوچکی برای اصلاح مدارهای آنها، استفاده کردند؛ در حالیکه سیارک نسبت به زمین، در آن سمت خورشید قرار داشت و در آسمان روز پنهان شده بود. اینها ثابت کردند چنین عملی غیر قابل فهم خواهد بود. بیلی می گوید: « کسی در این مورد چیزی نمی دانست تا اینکه چند ماه بعد، از آسمان آبی، روی شهر هدف فرود آمد. » بنابراین، باید از اصول و دستورالعملهای پیمایشگر اسپیس گارد پیروی کنیم که وظیفه جستجوی سیارکهایی با اندازه حداقل 100 متر را به عهده دارد. سپس همه این اجسام را فهرست بندی کرده و با دقت نگهداری کنیم. از این طریق، به محض قرار گرفتن یک جسم در مداری که برای زمین خطرناک به حساب می آید، دهه ها پیش متوجه آن خواهیم شد. اگر این اتفاق بیفتد، می توانیم به عنوان جامعه ای بین المللی آن را حل و فصل کنیم؛ چرا که هیچ ملتی به تنهایی، به چنین فنآوری ای دست نیافته است. »

سؤالی که اینجا به ذهنمان خطور می کند این است که آیا در صورت برخورد سیارکی بزرگ به سیاره ما، زندگی باقی خواهد ماند. در سرتاسر تاریخ زمین، حداقل پنج انقراض گسترده به وقوع پیوسته است. آخرین آنها انقراض دایناسورها بود. هر بار، زندگی باقی ماند و دوباره از اول، رشد و توسعه پیدا کرد. بنابراین، اگر چه زندگی به شکلی ادامه خواهد یافت؛ اما پیشگویی درباره اینکه چه چیزی زنده خواهد ماند و چه چیزی خواهد مرد دشوار است.

بدون نور آفتاب برای عمل فتوسنتر؛ به دلیل پوشش گرد و غبار اطراف زمین، نابودی زنجیره های غذایی روی زمین و در سطوح بالاتر اقیانوسها حتمی به نظر می رسد. شاید دانه ها باقی مانده و به هنگام فرونشستن غبارها، دوباره از نو شروع کنند. لاشخورهای کوچک؛ مانند موشهای صحرایی و سوسکهای حمام، ممکن است بتوانند رژیم غذایی جدیدی اتخاذ کنند. زندگی در اعماق پایین کف اقیانوسها؛ در اطراف منافذ آب گرم، احتمالا متأثر از این موضوع نخواهد شد.

منبع: ترجمه شده از کتاب « Developing Reading Proficiency In English 3 » 

تأثیر تغییرات آب و هوائی بر نابودی تمدنهای بشری

 

تغییرات آب و هوائی در گذشته، باعث از بین رفتن تمدنهای بسیاری شده اند. وقتی آب و هوا مطلوب نیست، غذای کمتری از زمین می روید. همین مسئله باعث شیوع قحطی می شود که روی سلامت انسانها تأثیر منفی گذاشته و آنها را ضعیف می کند. همچنین این تغییرات باعث شیوع طاعون، هجوم ملخها و نازل شدن دیگر بلاها بر انسانهائی که بر اثر قحطی ضعیف شده اند می شود. به علاوه، کمبود مواد غذائی باعث ناآرامیهای اجتماعی، جنگ و مهاجرت نیز می شود. به این ترتیب، نگهداری روند رشد جمعیت و زندگی غیرممکن می شود که به کاهش جمعیت و فروپاشی یک تمدن می انجامد. شیوه های زندگی صنعتی مدرن نیز تأثیرات بسیار عمیقی بر تغییرات آب و هوائی دارند؛ به عبارتی دیگر، ما ماشه تغییرات بزرگی را برای میلیونها سال آینده کشیده ایم. با اینکه تولید غذا در هوای سرد کاهش می یابد و نیاز به بالا رفتن دما دارد؛ اما اگر این رشد دما بیش از 3 درجه باشد، آن وقت تولید کاهش می یابد. اگر رشد دما به همین صورت فعلی ادامه یابد، تا سال 2060 میلادی، متوسط دمای جهانی 4 درجه سانتیگراد افزایش پیدا خواهد کرد که سبب کاهش تولید غذا و افزایش قیمت جهانی آن خواهد شد. در حال حاضر، می بینیم که چگونه در برخی از مناطق دنیا تولید مواد غذائی تحت تأثیر درجه حرارت بالا قرار گرفته است؛ به طور مثال، شوک گرمائی سال 2010 میلادی در روسیه که بر تولید غذا تأثیر گذاشت و قیمت جهانی آن را بالا برد و همچنین خشکسالی سال جاری آمریکا که همین تأثیر را داشته و می تواند باعث افزایش قیمت جهانی غذا شود. این اتفاقات می توانند برای کل جهان تکرار شوند. رشد پیچیده جوامع مدرن ممکن است ما را بیش از پیش آماده فروپاشی بر اثر چنین وقایعی کند. البته تفاوتی بین ما و گذشتگان وجود دارد و آن اینکه ما می توانیم روند تغییرات را دنبال کرده و بفهمیم چه چیزی در راه رسیدن است و به موقع بجنبیم؛ البته اگر خود را به غفلت نزنیم.

منبع: دو هفته نامه « دانستنیها »