وقتی نسیم هست، نیازی به بال نیست.
بی بال و پر هنوز پریدن محال نیست.
وقتی نسیم هست، مپرس از « کجا » و « کی ».
در کار عشق جای جواب و سؤال نیست.
دیروز حال پر زدنم بود و بال نه.
امروز بال پر زدنی هست و حال نیست.
اینک بخند تا گلت از غنچه بشکفد.
فردا برای آنکه بخندی، مجال نیست.
ابراز عشق آن هم با این نگاه سرد؟
چشمی که عاشق است چنین بی خیال نیست.
از سال قبل وعده نوروز داده ای.
سالی گذشت و خبر از پارسال نیست.
« مهدی صحرائی »