سر و کله روشنفکران از کجا پیدا شد؟

 

روزگاری ارتش فرانسه یکی از افسران یهودی این کشور؛ « آلفرد دریفوس »، را به دادگاه می کشد و به جرم خیانت به زندان محکوم می کند. عده ای که اعتقاد داشتند دستگاه حکومتی به خاطر دلسوزیهائی که وی در حق ملت کرده و به همین دلیل هم قدرت حاکمیت را به چالش کشیده است، برایش پاپوش درست کرده اند تا او را از میدان سیاست به در کنند او را مورد حمایت قرار دادند که همین حمایتها باعث شد وی بعد از 4 سال بی گناه شناخته و آزاد شود. « امیل زولا »؛ یکی از نویسندگان معروف فرانسه، هم در میان حامیان « دریفوس » بود و در حمایت از او مدام مقاله می نوشت. او حتی در دادگاه به نفع « دریفوس » ظاهر شد و تا جائی از او حمایت کرد که خود او را هم 1 سال به زندان انداختند. پس از دستگیری « زولا »، 300 نفر از اندیشمندان و نویسندگان فرانسه نامه ای نوشتند و به حکمی که علیه « زولا » صادر شده بود اعتراض کردند. نویسندگان این نامه که قشر فرهیخته فرانسه آن روز بودند به « انتلکتوئل » معروف شدند. این واژه وارد زبان فرانسه شد و به زبانهای دیگر هم رفت. در فارسی آن را « روشنفکر » ترجمه کرده اند.

منبع: دو هفته نامه « دانستنیها »