زمین سبز

زمان بارشهای شهابی سالانه

منشاء بسیاری از بارشهای شهابی دنباله دارها هستند. این صخره های یخی در هنگام عبور از فضا، ذرات ریزی از خود بر جای می گذارند که با نزدیک شدن دنباله دارها به خورشید این ذرات به جا مانده بیشتر می شوند. بدین ترتیب مدار دنباله دارها پر از ذرات گرد و غبار می گردد. به دلیل حرکت متناوبی زمین به دور خورشید، سیاره ما در زمان مشخصی از سال، به نزدیکی مدار این دنباله دارها می رسد و این ذرات با برخورد به جو زمین و عبور از آن می سوزند و به صورت ردی از نور دیده می شوند که به این پدیده « بارش شهابی سالانه » می گویند. کانون بارش در هر صورت فلکی ای که باشد بارش شهابی به همان نام خوانده می شود. تاکنون دهها بارش شهابی کشف شده که مهمترین آنها در جدول زیر آمده اند:

نام بارش	بازه فعالیت	اوج بارش
شلیاقی	27 فروردین - 5 اردیبهشت	2 اردیبهشت
اتادلوی	30 اردیبهشت - 7 خرداد	16 اردیبهشت
دلتادلوی جنوبی	21 تیر - 28 مرداد	7 مرداد
دلتادلوی شمالی	24 تیر - 3 شهریور	21 مرداد
برساووشی	27 تیر - 3 شهریور	22 مرداد
تنینی	14 مهر - 18 مهر	17 مهر
جباری	10 مهر - 16 آبان	30 مهر
ثوری جنوبی	9 مهر - 4 آذر	14 آبان
ثوری شمالی	9 مهر - 4 آذر	21 آبان
اسدی	23 آبان - 30 آبان	27 آبان
جوزائی	16 آذر - 26 آذر	23 آذر
دبی	26 آذر - 5 دی	1 دی
ربعی	11 دی - 15 دی	14 دی

برای رصد شهابها نیاز به هیچ ابزار خاصی نیست. چشمان شما همه آن چیزی است که نیاز دارید. چشم انسان ابزاری مناسب برای این کار است؛ چرا که میدان دید وسیعی دارد. مراکز و سازمانهای بین المللی ای وجود دارند که با جمع آوری داده های رصدی شهابها به تجزیه و تحلیل جهانی آنها می پردازند که یکی از معروفترین آنها « سازمان بین المللی شهاب » است با آدرس اینترنتی www.imo.net. رصدگران می توانند خلاصه داده های خود را در فرمهائی مخصوص که در وبسایت قرار دارند وارد کنند تا در نهایت با استفاده از آنها نتایج علمی مورد نظر به دست آید. مدت زمانی که باید برای رصد شهابها در نظر گرفته شود حداقل 1 ساعت است. شما می توانید در فواصل مشخص؛ مثلا هر 10 دقیقه تعداد شهابهائی را که مشاهده کرده اید ثبت کنید.