آیا ققنوس وجود دارد؟

 

ققنوس پرنده ای آتشزاد و افسانه ایست با گریه ای دلربا که 1000 سال زندگی می کند؛ اما همیشه تک است و جفتی به زندگی خود نمی بیند. وقتی هنگام مرگش فرامی رسد، لانه ای می سازد و آوای مرگ سر می دهد. با این کار، آتش به لانه اش می افتد و ققنوس در آتش می سوزد و خاکستر می شود. آن گاه از دل این خاکستر ققنوس دوباره زاده می شود؛ اما آیا حقیقتا در طبیعت پرنده ای یافت می شود که رفتار عجیبش نسبت به آتش توجه اقوام قدیم را به خود جلب کرده باشد؟ می دانیم که اغلب جانوران از آتش احتراز می کنند؛ اما به جز انسان، جانوران دیگری هم هستند که به خاطر هوش زیادشان، به ماهیت آتش پی برده اند و از آتش سوزیهائی که در محیطشان رخ می دهد به نفع خود استفاده می کنند. یکی از این جانوران پرنده ای است به نام « لک لک ماره بو » که خویشاوند آفریقائی همین لک لکهای خودمان است؛ با این تفاوت که ظاهری زمخت تر، منقاری بزرگتر، سری کچل و زشت و اخلاقی لاشخوری دارد. در علفهای وسیع آفریقا آتش سوزی اتفاقی شایع است که هر ساله در موسم خشکی، رخ می دهد و باعث مرگ جانوران کوچک و بی دفاعی می شود که توسط آتش محاصره می شوند. همه جانوران بزرگتر به سرعت از جبهه آتش دور می شوند تا خطری تهدیدشان نکند؛ اما همین لک لکهای ماره بو بدون اینکه از آتش بترسند، مشتاقانه در نزدیکی شعله ها جمع می شوند و با خوشحالی مشغول خوردن جانوران کباب شده می شوند. مصریان باستان وقتی می دیدند این لک لکها چگونه مشتاق آتش هستند و با وجود گرفتار شدن ناگهانی برخی از آنها در آتش، باز هم به سمت آن می روند، اندیشه ای به جز آن چه که در اسطوره ها است به ذهنشان نرسید. البته احتمال دارد پرندگان دیگری هم با رفتاری مشابه در خاورمیانه و اروپا زندگی می کرده اند که منشاء این اسطوره ها شده اند؛ از جمله کلاغ که علاقه زیادی به آتش دارد و گاهی با جا به جا کردن شاخه های آتش گرفته کوچک یا سیگارهای نیمه سوخته، باعث آتش سوزیهای فراوانی می شود. البته کلاغ از دود آتش برای دور کردن حشرات مزاحم از لانه اش هم استفاده می کند.

منبع: دو هفته نامه « دانستنیها »