روزی « حضرت سلیمان (ع) » مورچه ای را پای کوهی دید که مشغول جا به جا کردن خاکهای پائین کوه بود. از او پرسید: « چرا این همه سختی را متحمل می شوی؟ ». مورچه گفت: « معشوقم به من گفته اگر این کوه را جا به جا کنم، به وصالش خواهم رسید و من هم به عشق وصال او، می خواهم این کوه را جا به جا کنم. » « حضرت سلیمان (ع) » فرمود: « تو اگر عمر « نوح (ع) » را هم داشته باشی، نمی توانی این کار را انجام دهی. » مورچه گفت: « تمام سعیم را می کنم. » « حضرت سلیمان (ع) » که بسیار از همت و پشتکار مورچه خوشش آمده بود برای او کوه را جا به جا کرد. مورچه رو به آسمان کرد و گفت: « خدائی را شکر می گویم که در راه عشق، پیامبری را به خدمت موری درمی آورد. »
منبع: هفته نامه « اطلاعات هفتگی »